بی خوابی مزمن
بی خوابی یک اختلال خواب رایج است که افراد آن را با مشکل در به خواب رفتن، بیدار شدن در میانه خواب یا نداشتن خواب آرام مرتبط می دانند. برخی از داروها ممکن است به افراد مبتلا به بی خوابی مزمن کمک کنند، اما فرد باید در استفاده طولانی مدت از آنها احتیاط کند. چندین داروی خواب تجویزی می توانند به دفعات نادر بی خوابی کمک کنند. برخی داروها مانند بنزودیازپین ها می توانند به درمان بی خوابی کوتاه مدت یا حاد کمک کنند. در حالی که آنها می توانند در درمان بی خوابی موثر باشند، فرد باید از استفاده طولانی مدت از آنها اجتناب کند و به دلیل مشکلات احتمالی وابستگی فقط برای چند هفته از آنها استفاده کند. سایر داروهای خواب ممکن است به بی خوابی طولانی مدت کمک کنند. مصرف آگونیست های گیرنده بنزودیازپین ممکن است برای دوره های طولانی بی خطر باشد. همچنین ممکن است فرد متوجه شود که برخی از داروها یا مکمل های بدون نسخه یا بدون نسخه ممکن است به بی خوابی مزمن کمک کند. قبل از مصرف هر گونه دارو یا مکمل، فرد باید در مورد مصرف آنها با پزشک صحبت کند. برخی از داروها ممکن است با سایرین تداخل داشته باشند یا عوارض جانبی ناخواسته دیگری ایجاد کنند. به طور کلی، افراد فقط در صورت لزوم باید از داروهای خواب آور استفاده کنند. آنها همچنین باید تغییرات دیگری در سبک زندگی ایجاد کنند تا به آنها کمک کند به خواب بروند. این مقاله برخی از بهترین گزینه های کمک خواب برای افراد مبتلا به بی خوابی مزمن را بررسی می کند.
زالپلون
زالپلون، که هم به عنوان یک داروی عمومی و هم به عنوان داروی مارکدار، سوناتا در دسترس است، یک نوع آگونیست گیرنده بنزودیازپین است. این می تواند به ایجاد احساس خواب آلودگی در افرادی که آن را مصرف می کنند کمک کند. با توجه به سازمان غذا و دارو، مطالعات متعددی به بررسی اثربخشی زالپلون برای استفاده طولانی مدت پرداخته است. آنها خاطرنشان کردند که تأخیر خواب در هنگام استفاده از دارو حدود 10 تا 20 دقیقه کمتر است. تأخیر خواب به مدت زمانی اطلاق می شود که فرد بعد از خاموش کردن چراغ ها به خواب می رود. با این حال، آنها همچنین به چندین عارضه جانبی بالقوه اشاره کردند که شامل اختلالات ذهنی، اضطراب ناشی از ترک، و اثرات آرام بخش و غیره است. فرد برای دریافت زالپلون نیاز به نسخه دارد و فقط باید طبق تجویز پزشک از آن استفاده کند. این در کپسول های 5 و 10 میلی گرمی (میلی گرم) منبع قابل اعتماد موجود است. متخصصان بهداشت توصیه می کنند که دارو را به آرامی و با راهنمایی یک متخصص مراقبت های بهداشتی کاهش دهید تا از اثرات ترک آن جلوگیری شود.
زولپیدم
زولپیدم هم به عنوان نام تجاری و هم به عنوان داروی نسخه عمومی در دسترس است. شواهدی از یک مطالعه سال 2018 نشان می دهد که اثربخشی آمبین پس از 14 روز کاهش می یابد، در حالی که استفاده مداوم احتمال وابستگی و عوارض جانبی را افزایش می دهد. در حالی که تحقیقات بیشتری لازم است، برخی شواهد نشان می دهد که خطرات بالقوه ناشی از استفاده طولانی مدت ممکن است شامل نقص های شناختی و زوال عقل باشد. ترکیب آمبین با سایر داروهای خواب یا الکل می تواند احتمال ایجاد عوارض جانبی را افزایش دهد. فرد باید دارو را فقط طبق تجویز پزشک مصرف کند. آنها همچنین باید در مورد استفاده مناسب با پزشک مشورت کنند. ممکن است فرد متوجه شود که استفاده متناوب ممکن است به بی خوابی مزمن کمک کند. به عبارت دیگر، آنها ممکن است متوجه شوند که مصرف گهگاهی آن برای یک حمله حاد بی خوابی ممکن است کمک کند، اما برای جلوگیری از وابستگی باید بعد از 4 هفته استفاده از آن را متوقف کنند.
اسزوپیکلون
لونستا، نام تجاری اسزوپیکلون، یکی دیگر از داروهای تجویزی است که پزشکان برای درمان بی خوابی توصیه می کنند. با این حال، دارو میتواند عادتساز و اعتیادآور شود. افرادی که قصد ندارند حداقل 7 ساعت بخوابند یا قصد مصرف الکل را دارند باید از مصرف لونستا خودداری کنند. عوارض جانبی می تواند شامل سردردهای مکرر، خشکی دهان و خستگی مداوم و غیره باشد. افراد همچنین باید در مورد استفاده از لونستا با پزشک مشورت کنند و دستورالعمل های مصرف آن را دنبال کنند. در حالی که فرد نباید به طور مداوم از آن استفاده کند، استفاده گهگاهی و تنها در صورت لزوم ممکن است به فرد مبتلا به بی خوابی کمک کند تا به خواب برود.
منبع : Medicalnewstoday.com
ترجمه : تحریریه ماهان مدیکال